Lowlands Throwdown 2018
Wat een weekend zeg!
Wauw! Wat een verschil met vorig jaar. Los van de overall ranking.
Ik heb het dan voornamelijk over mijn gevoel, mijn emotionele prestatie, mijn trots wat ik op dit moment voel. Hier later meer over.
Laten we het vooral hebben over hoe ik tot dit gevoel ben gekomen.
Vrijdag 12 oktober.
Samen met Luuk ben ik lekker op tijd vertrokken richting Apeldoorn. Ingecheckt in het VanderValk hotel, gelegen op 5 minuten afstand van de wedstrijd hal: Omnisport.
Om 16.30 moest ik registeren, waarna om 18 .00 uur mijn heat startte van Workout 1 : 3000m Bike, 2000 m Row, 3000 m Bike.
Deze concept 2 Bike, had ik nog nooit opgezeten dus ik was blij dat ik in de warm-up area hieraan kon wennen. Ik was goed gemutst over deze workout, alle oefeningen zijn goed uit te voeren dus ik had er zin in! Mijn game plan was om me te houden aan 2.00/1000m bike, en 2.00/500m row. Dit lukte aardig, met een kleine uitloop eindigde ik de workout in 20.39 min. Met een tevreden gevoel liepen we vanuit Omnisport weer richting de auto om vervolgens wat te eten in het hotel en verder te herstellen m.b.v. de compex en te relaxen.
Zaterdag 13 oktober.
Omdat ik gisteren als 13e geëindigd was startte in de laatste heat ( de beste 15 geplaatste meiden op dat moment.) Dat ik tussen hun in sta, was al een doel op zich. Beetje ongeloof heerste er op dat moment wel. Ik bedoel, hoe je het ook wendt of keert, je kijkt toch op tegen sommige tegenstanders van je.
Event 2 : 1.30 min max pullups, 1.30 rest, 3 min 1 RM Snatch.
Ik was zo blij met deze max snatch. Vergeleken met alle andere olympische lifts, is dit mijn beste. Hier maakte ik dus de meeste kans mee om in de middenmoot te eindigen.
Tijdens mijn max pullups, merkte ik dat er iets met mijn leertje gebeurde. Ik probeerde de set zo groot mogelijk te houden maar de grip werd steeds minder. Bij herhaling 44 sprong ik af. Keek naar mijn leertje en zag dat hij voor de
helft was ingescheurd. Ahaa, dat veroorzaakte de verminderde grip. Toen ik er weer opsprong ontstonden er pijnscheuten in mijn hand. Na 10 herhalingen sprong ik weer af. En jawel, drie grote blaren op mijn rechter hand. Tijd om me daar druk over te maken had ik niet. Back to the bar!!! Om een paar laatste pullups te maken : 53 reps.
Totaal verbouwereerd keek ik naar mijn nieuwe leertjes… Hoe is dit gebeurd dan?! Ik had niet lang de tijd om hierbij stil te staan. Ik moest door mijn snatch.
Ik wilde eigenlijk met 60 kg beginnen, maar aangezien mijn onderarmen volledig verzuurd waren en ik de schijven nog maar net opgetild kreeg om op mijn barbell te schuiven, dacht ik: mwah, laten we starten met 55kg.
No rep, oeff… Dat valt even tegen zeg. Even opnieuw, reset, vast zetten en gaan! Yes, tweede keer wel gelukt. Nu op naar 60 kg. Ook die lukte, met een beter gevoel dan de 55 kg. Door naar 62.5kg, meteen raak! Yeah! Dit was
het gewicht wat ik wilde! Ik had nog net genoeg tijd om nog één snatch te doen op 65 kg, lichtelijk gehaast pakte ik hem op , aaai net niet.. Allright. 62.5 kg it is.
Dit is al met al geen topheat-score, maaaar ik heb me aan mijn plan gehouden, en daar was ik trots op! Dat is de focus. Niet de ranking, maar mezelf. Tevreden en door richting workout 3.
Workout 3 : 20 m handstand walk – 30 thrusther op 45 kg – 20 m handstand walk.
Deze had ik thuis al geoefend, ik wist dus wat me te wachten stond. Ook wist ik dat ik op deze WOD moest gaan shinen! Ik stond inmiddels 14e geloof ik, dus wilde mijn plek in de topheat heel graag vast houden!!
Ook bij deze WOD had ik een persoonlijk doel : de laatste 2x 10 m handstand walk niet omvallen. En dat is gelukt! Los van de ranking was ik wederom trots op mezelf. Want dat was ook de focus van deze Lowlands. Ik wil me volledig op mezelf focussen, mijn eigen doelen behalen per workout. En dat verliep tot nu toe hartstikke goed. Ik eindigde de workout in 4.03 minuten wat goed was voor een 4e plek! HALLO!!!! MY VERY BEST FINSIH EVER! Dit zorgde voor een nóg trotser gevoel, bestaat dat?! JA ZEKER! Lekker hoor! Tussen de workouts door was ik dan ook met optimaal herstel bezig. Liggen, massage krijgen, slapen, compex’en, maar natuurlijk ook een praatje maken met iedereen die ik kende!
De laatste workout van vandaag, nummer 4 ga ik in als 8e overall:
20 cal Ski erg
40 T2B
60 Sumo Deadlift High Pull @ 30 kg
80 Push Press @ 30 kg
100 Dubble Unders
Wat een toffe workout, ik vind lange chippers vaak het leukste om te doen! Ook voor deze workout maakte ik van te voren een plan. Ski erg rustig aan, T2b onderverdelen in 4×10, de SDHP onderverdelen in 6×10 en de push presses ook in setjes van 10. Nou mooi bedacht Juul, maar de werkelijkheid werd toch anders! Tijdens de push presses moest ik echt wel vaker de barbell neer leggen dan gepland. Maar wat ik zo sterk van mezelf vond, is dat ik mezelf herpakte. Ik werd niet teleurgesteld, ik bleef knokken en haalde zo het beste in mezelf naar boven. Ik eindigde de workout niet, hiervoor kwam ik nog 85 DU te kort. Maar wat had ik genoten van de workout, wederom in de topheat!!
Zondag 14 oktober.
Tja, echt lekker geslapen had ik niet vannacht. Het duurde zwaar lang voor ik in slaap viel, en was ook erg vroeg wakker. Maar wat had ik zin in vandaag!! We begonnen met een workout met een oefening waar ik niet goed in ben : ring dips op de hoge ringen.
Workout 5: 13-11-9 van : ring dips in de hoge ringen gevolgd door handstand push ups. Vervolgd bij 7-5-3 burpees over een steeds hoger obstakel.
Wat zou ik graag bij de burpees zijn aangekomen, maar ook ik wist dat dit echt niet ging gebeuren. De eerste ronde van 13 herhalingen brak ik in 4-3-3-3. De handstand push ups brak ik op in 4-3-3-3. Vervolgens sprong ik de ringen weer in maar was ik mijn superpower in mijn triceps totaal kwijt! In de resterende minuten van de 8 heb ik nog 4 ring dips kunnen maken. Dramatisch!! Maar hé, wat was mijn doel dit event? Ronde van 13 afmaken. En is je dat gelukt Juul? Yes i did! Dus, mag je tevreden zijn? Hell Yeah!!! Ik werd 32e in dit event. Logisch maar ik baalde niet. Ik deed wat ik kon, ik knokte, ik genoot, en zakte van plek 9 naar plek 12. Wat freaking means : dat ik in de topheat blijf staan! WAUW! Moet niet gekker worden!
Workout 6 : Nancy with a twist : 5 Rondes voor tijd van : 800 meter Assault Bike + 15 OH squat met 1 Dumbell van 20 kg.
Cool! Hier had ik zoveel zin in! Ik weet dat mijn overhead mobility heel goed is door mijn turnachtergrond, waardoor je een voordeel hebt tijdens de squats. Mijn doel voor deze workout was om geen no-reps te krijgen. En ook dat doel heb ik weer glansrijk behaald! Op de Assaultbike hield ik een steady pace van 58-60 RPM en hierdoor behaalde ik een enorm goede score, en eindigde ik deze workout in 10.44 minuten. WAUW wat een heerlijk gevoel weer. Ik zocht mijn ouders in het publiek, balde mijn vuisten en was echt intens happy!
De laatste workout… achteraf zag ik dat het ontzettend spannend was tussen nummer 7 en 12 in de ranking. Dit wist ik op voorhand niet, omdat ik gewoonweg hier totaal niet mee bezig was. Ik focuste me weer op mijn eigen doel voor workout 7 : geen no reps, go hard or go home!
9-6-3 van 45 kg sandbag cleans. Mijn benen waren dood op. Tijdens de warming up werd ik niet lekker, trilde op mijn benen en zag de moed in mijn schoenen zakken. Hey Juul, zei ik tegen mezelf, nu moet je je koppie er echt even bij gaan houden. Dit is precies wat vorig jaar elke keer fout ging. Je gaat nu niet diezelfde fout maken bij je freaking laatste workout! NO WAY. Keep your shit together and do the very best you can!
En dat is precies wat ik gedaan heb. Ik hield ‘mijn shit’ together. Genoot ONTZETTEND van het nummer wat aanstond toen we de arena in kwamen lopen : ‘Who run the world, GIRLS!’. Wauw ik voelde me bijna onverslaanbaar! Ik had er gewoon zin in, ik ging genieten van deze laatste sprint workout op de facking LOWLANDS THROWDOWN 2018!!!
Ik deed het prima! Ik deed wat ik kon! Ik vocht! En behaalde weer mijn eigen gemaakte doel : 0 no-reps! Hoppa! In de ranking deed ik het slecht ( 32e ) waardoor ik van plek 9 naar plek 14e schoof.
En je mag best weten dat ik daar heel even wat traantjes om gelaten heb. Of het echt alleen de emotie was dat ik door de laatste workout 5 plekken naar beneden schoof, weet ik niet. Ik denk namelijk dat het vooral te maken heeft gehad met alle emoties van heel het weekend.
Bivoorbeeld hoe facking trots ik op mezelf mag zijn dat ik even 14e wordt tijdens zo’n groot evenement, zo’n professioneel evenement. Met zoveel goede meiden! Voor dit gevoel doe ik het. Voor dit gevoel sta ik minimaal 5 keer per week naast een fulltime baan in de gym. Voor dit gevoel let ik op mijn voeding. Voor dit gevoel zeg ik wel eens party’s af, en voor dit gevoel drink ik (soms) niet.
DANKJEWEL Lowlands, dat jullie mij deze kans hebben gegeven om dit unieke gevoel mee te maken.
DANKJEWEL vrijwilligers, Judges, fysio’s van de Lowlands voor het waarmaken van deze editie.
DANKJEWEL Papa en Mama voor de steun en toeverlaat zowel zaterdag als zondag!
DANKJEWEL meiden voor een eerlijke en sportieve strijd!
DANKJEWEL Jordy voor het programmeren en coaching waar nodig.
DANKJEWEL lief vriendje voor de mentale steun die jij hebt geboden.
DANKJEWEL FANS! Jullie hebben werkelijk waar geen idee hoe het voelt om zo positief aangesproken te worden. Aangemoedigd te worden. Super waardevol!
