Crossfit

Doelloos
Een jaar lang heb ik doelloos rond gedwaald. Doelloos voor mijn gevoel. Ja ik studeerde en behaalde ieder
jaar mijn studiepunten die ik moest halen, maar dat is van zelfspreken toch? Dat doet voor mijn gevoel 90%
van de mensen op deze wereld. Maar daarnaast heb ik geen doel meer, geen drive, geen gevoel dat ik ‘er toe doe’.
Altijd stond ik bekend als de turnster. Wat ik vaak juist irritant vond omdat ik ook gewoon maar een meisje
was. Maar juist nu, wilde ik meer zijn dan gewoon een meisje. En daar hoorde naar mijn gevoel destijds,
studeren op het HBO niet bij.
Met deze opgekropte gevoelens heb ik lang rond gelopen. Ik woonde midden in de stad, en voelde veel
troost bij een blokje om lopen of even lekker aan het water zitten bij mij achter. Nadenken over het leven,
over alles wat er gebeurd is en wat er van over is overgebleven. De vraag : ‘Wie ben ik?’ spookte vaak door
mijn gedachte. Ik weet wie ik was, ik was de turnster, en daarna was ik de acrogymnast, maar wie ben ik
nu? Niemand.. heb ik heel lang gedacht. Ik kon maar geen rust in mijn hoofd krijgen. Vandaar dat
begonnen ben met schrijven. Mijn gevoelens opschrijven. Dit hielp heel erg om mijn hoofd rustiger te
krijgen. Omdat ik het opschreef hoefde ik hier zelf even niet meer over na te denken. Dit vond ik prettiger
dan er met iemand over praten. Ik klapte namelijk totaal dicht wanneer ik het hierover moest hebben. Het
kostte me veel moeite en veel negatieve energie. Daar had ik geen zin in. Gelukkig werkte het opschrijven.

Dit ging zo even door… tot ik op een dag besefte dat dit niet langer kon.

Het besef
Als ik iemand of iets wilde zijn, méér dan alleen een HBO studente, dan zou ik zelf maar meer moeten
ondernemen. Ondertussen at ik alles wat los en vast zat en had ik wel een abonnement bij de Basic Fit,
maar trainde ik vrijwel nooit. Bij Basic Fit had ik geen doel en dus geen motivatie.
Al die jaren heb ik geleerd om van doel tot doel te trainen.
Ik trainde voor die ene wedstrijd, of die kwalificatie. Of ik trainde om weer terug op mijn oude niveau te
komen of om dat specifieke onderdeel onder de knie te krijgen. Iedere maand, Iedere week, iedere dag,
was het voor mij duidelijk aan welk doel ik op dat moment aan het werk was.
En bij basic fit had ik totaal geen doel dus hield ik het trainen ook niet vol.
Ik ben dan ook heel blij dat ik in aanmerking kwam via een vriendin van mij, Ciska, met crossfit.
Crossfit, wat is dat? Ik zocht het op, op internet. Voor iedereen die dit leest en ook niet precies weet wat het
nu precies is, de definitie van crossfit is: constant gevarieerd, functionele bewegingen uitvoeren onder hoge
intensiteit. Het is een manier van fitness die gewichtheffen, atletiek en gymnastiek gecombineerd in een
trainingsvorm. Maar goed, beelden zeggen vaak meer dan woorden, dus bij deze de link naar het filmpje :
De start van mijn 2 nieuwe liefdes
Ik ben in September 2015 begonnen met deze sport bij Crossfit Den Bosch. Je begint in een groepje vol met ‘roekies’ om alle namen en
technieken te leren. In deze lessen komt er ontzettend veel op je af. Ik kwam er al snel achter dat ik een
paar stappen voorliep op de rest i.v.m. mijn turnachtergrond. Niet alleen in de gymnastiek oefeningen, maar
ook de controle die je hebt over je lichaam. Je kent je lichaam door en door na al die jaren. Hierdoor kon ik
de tips tijdens het technisch gewichtheffen redelijk snel toepassen. Ook ik, ben met 1x per week trainen begonnen. Ik
had ook echt geen behoefte om het vaker te gaan doen, omdat ik bang was dat ik dan weer zo fanatiek zou
worden zoals bij turnen of acrogym. Maar helaas, hoe beter je wordt, hoe leuker je het vindt.. En daar ging ik
van 2x per week trainen naar 3 á 4x. Er ontstond een competitie groep waarmee we op woensdag en zaterdag samen trainde.
Dit was ontzettend fijn voor de motivatie. We waren allemaal ontzettend aan elkaar gewaagd maar buiten dat was het ook erg gezellig.
Zo heb ik ook mijn huidige vriend leren kennen, Luuk. Hij trainde ook bij Crossfit Den Bosch. Al snel kwamen we erachter dat we naast crossfit
nog meer gelijke interesses hadden. En zo ontstond er naast deze nieuwe sport, heel stilletjes aan, een tweede liefde op te bloeien.
Omschakeling naar wedstrijden
Ik werd steeds fanatieker. Ik wilde niet alleen de beste crossfit-girl uit de box zijn maar ook daar buiten. De eerste kwalificatieweek voor de Tiglon vond ik een mooi meetmoment waar ik op dat moment stond in de Nederlandse competitie. Ik werd 34e van de 131,  met maar amper een half jaar ervaring in Crossfit. Helaas was dit niet genoeg om me te kwalificeren voor de finale, er gingen destijds namelijk 24 vrouwen door. Dit gaf me ’n ontzettende boost, want ik was zo dichtbij! Vanaf dat moment, werd dat mijn eerstvolgende doel : de finale halen op de Tiglon.
De derde kwalificatieweek is me dit ook gelukt, als 8e plaatste ik me voor de finale eind 2016. Wat maakte zo’n finaledag veel indruk op mij zeg. Al die atletische vrouwen met ontzettend veel ervaring, daar stond ik gewoon tussen, heel gaaf! Meerdere workouts op een dag deed ik vrijwel nooit, dus dat was erg wennen. Maar met een 16e plek na de finale dag, mag ik niet klagen!
Doel #2
Zo ontstond er een nieuw doel voor het jaar 2017. Alle drie de finaledagen halen van de Tiglon.
Kwalificatieweek 1 werd ik 9e.                               Competitiedag 1 werd ik 13e.
Kwalificatie week 2 werd ik 16e.                            Competitiedag 2 werd ik 11e.
Kwalificatie week 3 werd ik 11e.                            Competitiedag 3 werd ik 9e.
Zoals je ziet heb ik dat doel behaald. Wil je weten hoe? Ik maakte een papierenkalender. Van zo’n ongeveer 8 weken voor aanvang van de volgende wedstrijd.
Hier schreef ik dagelijks op wat ik had gegeten met de berekende macro’s erbij, en schreef ik mijn training op. Ik trainde 5x per week en volgde het competitieprogramma uit de box.
Daarnaast plande ik extra trainingsmomenten in. Twee keer per week ging ik in de ochtend zwemmen. Twee keer per week ging ik in de middag voor mijn training begon maximaal 3 km rennen.
En na mijn training mocht ik niet naar huis voor ik 200 Dubble Unders had gemaakt. Zo werkte ik aan mijn ‘weaknesses’. En dat werkte, wat mijn doel van het jaar 2017 heb ik behaald.
Alle drie de Tiglon-dagen stond ik op de finale. Dit resulteerde in een overall 5e plek. Dus ik was 5e van alle Nederlandse dames over heel het jaar 2017. En daar ben ik best wel trots op!
Zo is ook het volgende doel voor 2018 ontstaan.. Een 5e plek is namelijk dichtbij een podiumplek. Mijn doel voor 2018 : Overall of individuele podiumplek.
En om dat doel te behalen ben ik overgestapt van Crossfit box. Ik train nu samen met Luuk bij Crossfit Meierijstad in Schijndel. Hier hebben wij iedere avond genoeg tijd om ons gepersonaliseerde trainingsschema gemaakt door Jordy af te werken, met het nieuwste materiaal wat er te vinden is. Jordy is zelf ook een (inter)nationale Crossfitatleet die recent zijn eigen box heeft geopend.
Eerste internationale Crossfit wedstrijd
Naast de nationale wedstrijden zijn er natuurlijk ook genoeg internationale wedstrijden in deze uitdagende sport. De Lowlands Throwdown is dé wedstrijd van de Benelux. In 2017 was dit mijn allereerste internationale Crossfit wedstrijd maar ook de eerste keer voor mij dat een Crossfit wedstrijd langer duurde dan één dag. Van vrijdag t/m zondag mochten we alles laten zien wat we in ons hadden.
Deze wedstrijd was echt een rollorcoaster voor mij. Op fysiek maar ook op mentaal gebied. De workouts te horen krijgen, een gameplan bedenken, tijdens de workout zelf alles geven vervolgens tevreden of teleurgesteld  de workout afsluiten, en meteen weer voorbereiden op de volgende workout. Dit voor drie dagen lang. Het was een geweldige ervaring die ik nooit zou willen missen, maar de volgende keer ben ik beter voorbereid. Ik heb de laatste tijd veel geleerd m.b.t. mijn mindset. Ik ben uit mezelf namelijk een (doem)denker. Ik  maak me van te voren zo druk, wat ontzettend veel energie kost.
Terwijl je op bepaalde dingen geen invloed op hebt. Zoals de Judge, zoals andere atleten, zoals het materiaal. Het is weg gegooide energie om daar over na te denken aangezien je uiteindelijk al die dingen niet kunt veranderen. Je zult het moeten doen met de Judge die je krijgt evenals met het materiaal die je krijgt. En wat dacht je van de gedachtes over andere atleten? Wie herkent dit niet? Maar welk nut heeft het?? Geen enkel nut.. jij kan namelijk niet bepalen hoe een ander een workout gaat doen.
Dus ga jezelf vooral bezig houden met de dingen waar je WEL invloed op hebt. En dat is op jezelf, je gedrag, je trainingen, je mindset.
Met deze gedachte ga ik mijn nieuwe doel aan van 2018.
Waarvan ik 1/3 deel al heb afgerond afgelopen weekend.
Competitiedag 1 Tiglon 2018
Tijdens de kwalificatieweek heb ik me als 11e geplaatst.
Er waren via Social Media twee workouts bekend gemaakt. De 1RM Snatch en een gymnastics-workout. Beide workouts liggen mij goed, dus ik had er ontzettend veel zin in.
Twee hoogtepunten zal ik met jullie delen. Dit was mijn evenaring van mijn Persoonlijk Record van mijn Snatch op 68 kg.
En mijn totaal onverwachte heatwin tijdens het lopen met een 60 kg sandbag.
Aan het einde van de dag ben ik geëindigd op een 8e plek. Mijn beste score tot nu toe, dit belooft wat!
Op naar de volgende kwalificatieweek.
Volg jij mij tijdens de rest van mijn doel van dit jaar?