Jungle Tour

Zondag 13 mei – Een vliegveld ter grootte van mijn oude zolderkamer..

Het is alweer 13 mei, wat betekend dat we de laatste twee weken in zijn gegaan van onze trip. Tijd om even een op te schrijven wat we zeker nog willen zien in Bolivia en hoeveel tijd er hiervoor hebben.

1. Jungle in Rurrenabaque
2. Zout vlaktes in Uyuni
3. La Paz zelf nog ontdekken

Al deze drie plaatsen liggen erg ver uit elkaar. La Paz in het midden, Rurrenabaque in het noorden en Uyuni richting het zuiden. Aangezien de wegen in Bolivia drama zijn, doen de bussen er erg lang over om je van de ene plek naar de andere plek te vervoeren.
De busreis van La Paz naar Rurrenabaque duurde +/- 20 uur.
Dit zou ons dus al een hele dag kosten. In de Jungle heb je verschillende trips die je kunt doen. Jungle tour of de Pampas tour, daarnaast kun je ook zelf kiezen hoelang de tour duurt. 3 of 2 dagen bijvoorbeeld. Wij waren er zeker van dat we 3 dagen (2 nachten) wilde doen en het liefst de Pampas tour omdat je hier het meeste kans hebt om wilde dieren tegen te komen.

Zo wilde we in Uyuni ook een 3 daagse tour doen en duurt de busreis vanuit La Paz naar Uyuni zo’n 10 uur. Als je al deze dagen dan al uittelt, 1dag reizen naar de jungle + 3 daagse trip + 1dag terug reizen naar La Paz + 1 dag reizen naar Uyuni + 3 daagse trip daar + 1 dag terug reizen naar La Paz = 10 dagen. En over 11 dagen vliegen we alweer naar huis. Wij vonden dit echt te kort dag en hebben dus i.v.m. tijdnood gekozen om te vliegen naar de jungle i.p.v. 20 uur in de bus te zitten.
Het vliegtuig deed er letterlijk 30 minuten over. Hoe relaxed!

Dus vandaag, zaterdag om 9.30 vertrok ons vliegtuig. En om 10 uur kwamen we alweer aan in Rurrenabaque, wat je trouwens uitspreekt als : “Ru-ru-na-bakke”.
Ik had zoveel zin in deze trip. Vooral ook omdat deze plaats op 250 meter boven zeeniveau ligt! Hoe chill is dat voor mij! Géén hoogteziekte, géén hoofdpijn, wel weer eetlust en wel weer energie!

Bij aankomst op het vliegveld in Rurrenabaque sloegen we van verwardheid achterover. Op de landingsbaan moesten we uitstappen, en zagen we de volgende reizigers alweer klaarstaan om terug te vliegen richting La Paz. Wij, met lange broek, hike schoenen, shirt, trui en jas aan.. (In La Paz is het zo’n 15 graden) Zij, in hun short, topje en badslippers! Hier was het namelijk over de 30 graden! Jaa! Wat lekkerrrr!
Vervolgens werden we in een busje gezet en reden ze naar het vliegveld toe. Nouja vliegveld.. zeg maar gerust huisje. De aankomsthal was ongeveer net zo groot als mijn oude zolderkamer in Den Bosch (30m2).
De bagage werd handmatig uitgereikt, en verder was er eigelijk niets. Er was gewoon echt in de middel of nowhere een minuscuul vliegveldje gebouwd! Super vet!
Vervolgens pakte we de taxi naar ons hostel met tuin en zwembad!

Ohh yesss! Spullen gedropt, zwemkleding aangedaan en het zwembad ingedoken! Heerlijk!
De rest van de dag hebben we genoten van de zon, gezwommen, en natuurlijk het stadje met nog geen 20.000 inwoners ingelopen.

Voor de zekerheid liepen we nog even langs het kantoor van het bedrijf waar we de Pampas Tour geboekt hadden. Er zijn echt honderden bedrijven die de tours organiseren. De ene wat betrouwbaarder dan de andere.. We wilde vragen wat we het beste konden meenemen en of we ook bij ons hostel konden worden opgepikt morgenvroeg.
Maar wat bleek nou, wij stonden helemaal niet in het systeem..
Drama was dit! We moesten zelfs een screenshot doorsturen van onze bankrekening dat we het al hadden betaald. Dit kwam zo amateuristisch over, dat we ons wel een beetje zorgen maakte. Na een uur verzekerde de man ons dat het allemaal goed zou komen en dat de fout bij hun systeem lag en niet bij ons. De volgende dag zouden we rond 9 uur worden opgehaald.

Maandag 14 mei – 2 uur per dag stroom

Gelukkig werden we zoals gepland om 9 uur opgehaald. Maar verder verliep de start wat stroef. Een van de andere toeristen die mee ging begreep niet waarom hij 2 dagen had en wilde 3 dagen, dus dat was drama. Vervolgens stopten we in het stadje nog op verschillende plekken, stonden we 5 tot 10 minuten stil en reden dan weer door. Hier hadden we niet echt een top gevoel over, dus waren benieuwd hoe dit zich ontwikkelde.

Onderweg zagen we al de eerste wilde dieren, capybara’s. En hebben we geluncht.
Verder vandaag zouden we een 2.5 uur durende kano trip hebben en uiteindelijk uitkomen bij onze lodge waar we 2 nachten slapen.
Bij het beginpunt van onze kanotrip moesten we nog een half uurtje wachten. Onze guide, Victor zei dat we dat vast niet erg vonden want op die plek konden we al roze dolfijnen spotten. Heel eerlijk gezegd geloofde we daar geen drol van en dachtten we dat hij dat gewoon zei om ons enthousiast en bezig te houden maar niks was minder waar! Direct bij aankomst zagen we een dolfijn spelenderwijs uit- en in het water springen. Zwemmen op zijn rug met zijn vinnen in de lucht. Het was geweldig om te zien!

Vervolgens vetrokken we met de kano de rivier op. Je hoorde zoveel aparte geluiden. Bij elke vogel die we zagen stopte we en probeerde we een goede foto of filmpje te maken. Binnen de eerste 20 minuten zagen we al een krokodil. Wat gaaaaaf! En dat alles met een fel blauwe strakke lucht en een heerlijk zonnetje. We zagen Happy birds, Paradise birds, reigers, uilen, schildpadden, verschillende apen, roze dolfijnen, kaaimannen en het mooiste is dat al deze dieren wilde dieren zijn.

In tegenstelling tot andere kano’s ging Victor heel langzaam zodat wij alles goed in ons op konden nemen. Hij leerde ons zelfs hoe we de dolfijnen moesten lokken, door ‘Flippppperrrr’ te roepen. Haha wat hadden we een lol.

Net voor zonsondergang kwamen we aan bij onze lodge. We hadden 10 minuten om een lange broek en shirt met lange mouwen aan te doen en dan zouden we naar een plek gaan waar we zonsondergang gingen bekijken.
Want zodra de zon onder is, worden er bepaalde dieren wakker waar je niet geprikt door wilt worden, maar wat geheid gebeurd. Yes, muggen. Ondanks dat we onder onze kleren ons volledig hadden ingesmeerd met Deet, werd je door je broek en shirt heen gebeten. Verschrikkelijk irritant was dat. Gelukkig zijn ze zo’n 2 uur actief in de avond en wordt het daarna een stuk minder.
De zonsondergang was mooi, en met een biertje erbij maakt het onze eerste dag helemaal af!

Maar we hadden nog meer op de planning staan. Na het diner in onze lodge, waar je uit moest kijken dat je geen muggen mee naar binnen slikte.. stond er nog 1 activiteit op de planning.
Kaaimannen spotten in het donker!
De heenweg moesten we met onze zaklampen aan de randen van rivieren zoeken naar Kaaimannen. Heel vet hoe de ogen van deze krokodillen reflecteren in je zaklamp.

Op de terugweg zetten hij de motor van de kano uit en moesten we ook de zaklampen uitzetten. Zodat we puur het geluid van de natuur om ons heen hoorde. Persoonlijk vond ik dit het mooiste moment. Met de sterren boven ons hoofd, hoorde je hier en daar een plons in het water met de verschillende geluiden van de vogels om je heen.
Eenmaal terug bij de lodge was dag 1 over en méér dan geslaagd!
Tevreden liepen we met onze zaklamp richting onze slaapkamer. Want we hadden maar 2 uur per dag stroom, tussen 19.00-21.00 uur.

Dinsdag 15 mei – Ik was bijna mijn teen kwijt.

We ontbeten rond 7 uur en vertrokken daarna met de kano richting de thuishaven van de anaconda’s. Deze slangen komen uit de familie van de reuzenslangen en kunnen wel zo’n 4.5 meter worden. Ze leven in moerassen en oevers. We stapten de boot uit met onze hoge laarzen aan en volgesmeerd met Deet. We liepen 1.5 uur door het hoge gras. Vastberaden dat we een Anaconda tegen zou komen die hopelijk niet in onze laarzen zou bijten.
Roepend : ‘Anniiiitaaa’ zochten we en zochten we.. Maar tevergeefs. Helaas hebben we geen Anaconda gezien. Wel waren we drijfnat. Van onze sokken tot ons shirt. We hadden ons best gedaan.
Eenmaal terug bij de lodge kregen we lunch en hadden we tijd voor een siësta. Rond 14.30 vertrokken we weer met de kano naar een zeer ondiep en stil liggend water. Weten jullie voor welke dieren dit de thuishaven is? Piranha’s!
We gaan vissen! En hopelijk vangen we genoeg, anders hebben we vanavond geen eten;)
Dit was mijn eerste keer vissen.
Piranha’s eten vlees dus stopten we wat rauw vlees op onze hengel en gooide we hem het water in. Vrijwel direct happen de Piranha’s naar het eten. Maar de vissen binnen halen is een vak apart. Blijkbaar moet je dit heel rap doen. Victor had er ondertussen al twee gevangen en liet ons de vissen van dichtbij zien. Wat een tanden zeg!

Het duurde niet al te lang voor ik mijn eerste vis had gevangen. Helaas was deze te klein om te eten , dus gooide we hem maar weer terug! Beetje baalde ik er wel van ?
Net voor het einde ving ik mijn tweede vis en ja hoor! Dit was een goeie! Maar net op het moment dat ik een selfie wilde maken viel de Piranha van mijn hengel in de boot!
Oh mijn god! Dadelijk bijt die in mijn teen, aaahhh. Jaa ik raakte wel een beetje in paniek.. Gelukkig hadden we Victor die de vis opraapte en zorgde dat er verder niets gebeurde.

Dus, 3 vissen voor het avondeten. Gelukkig waren we ook maar met een klein groepje (Luuk, Manuel uit Canada en ik) dus zijn we niet verhongerd.

De rest van de avond hadden we free time. Maar doordat de muggen zo verschrikkelijk waren zijn we snel naar onze slaapkamer gegaan, waar we een klamboe hadden en zo dus veilig waren.

Woensdag 16 mei – Ik was bijna mijn onderbeen kwijt.

We stonden om 5.30 op om de zonsopgang te bekijken. Dit was erg mooi om te zien. Vervolgens hadden we ons laatste ontbijt bij de lodge; pannenkoeken en donuts! Over het eten hadden we echt niets te klagen!
Vervolgens moesten we onze bikini aan doen want het was tijd om te zwemmen met de roze dolfijnen! Helemaal zonder risico is dit niet. Victor vertelde dat het in deze tijd de paringstijd is, waardoor de dolfijnen ons als concurrentie kunnen zien. Het zou kunnen dat ze dan heel lichtjes bijten. Merk je daar iets van, is het direct tijd om terug in de kano te komen.
Sjonge… Dit maakte ons toch wel een beetje bang. Maar goed, het water was heerlijk verfrissend en we hadden wel zin in een duik!
Kijk, het blijven natuurlijk wilde dieren. Het is niet zo dat ze over je heen springen, je ze vast kunt pakken of iets dergelijks. Het blijven wilde dolfijnen die onvoorspelbaar zijn. Dus ik moet zeggen dat mijn hart al een sprongetje maakte wanneer er 5 meter verder een dolfijn boven water kwam.
We zaten zo’n 5 minuten in het water zonder dat er echt iets gebeurde.. Totdat Luuk ineens riep: ‘Ho shit, wat was dat?’ Waarop ik antwoorde: ‘Nee Luuk, dit is niet het moment om grappen uit te halen.’
Waarop hij zei: ‘Ah shit ik meen het, wat was dat?’
Ik: ‘Aaahh nee ik ook! Ik voelde iets scherps!!
Dat was genoeg zei Victor en we zwommen alle drie zo hard mogelijk terug naar de kano.
Holyshit, we hebben alle drie gewoon een dolfijn aan onze benen voelen sabbelen. Helaas kon je niet onder water kijken dus we zullen het nooit 100% zeker weten. Maar een plant was het niet. En de Kaaimannen of Anaconda’s leefde niet in dit gedeelte zei Victor…
Poeh.. hebben we dat ook weer meegemaakt. Zodra we terug in de boot zaten, arriveerde er andere kano’s. Het werd ontzettend druk en de dolfijnen leken weg te gaan.
Uiteindelijk zijn we alle drie nog een keer het water in geweest, deze keer zonder enge gebeurtenissen.

Eenmaal terug in de lodge kregen we lunch en hadden we tijd om ons te douchen en klaar te maken voor vertrek. We hadden nog een flinke terugweg voor de boeg!
Maar man, wat hebben wij gave 3 dagen gehad! Het is wellicht moeilijk om een impressie te geven door enkel tekst en foto’s..

Maaaaar ik heb over een paar weken een verassing voor jullie!! Daarom maak ik nog heel even beroep op jullie geduld.

Eenmaal terug in Rurrenabaque hebben we onze vlucht voor morgenmiddag naar morgenavond kunnen verzetten. Zo hebben we morgen nog een extra dag in de zon! En anders hadden we 6 uur op straat in La Paz moeten overleven. Want morgenavond om 21.00 uur vertrekt de nachtbus naar Uyuni! Jepp, strak schema!!

Dit wordt ook onze laatste echte trip.. Daarna hebben we nog 4 dagen chill- en slaaptijd in La Paz!
Dus hopelijk hebben jullie genoten van mijn (denk ik) enerlaatste blog!
Xx